Στο βίντεο που ακολουθεί βλέπουμε την εκτόξευση πυραύλων, από τις επιφάνειες: του Ήλιου, όλων των πλανητών, της Σελήνης, του Πλούτωνα, και του αστεροειδούς Δήμητρα (Ceres). Οι πύραυλοι σε κάθε περίπτωση κινούνται με σταθερή ταχύτητα που ισούται με την ταχύτητα διαφυγής(*). Στο πάνω μέρος αναγράφεται ο χρόνος που απαιτείται ώστε ο κάθε πύραυλος να διανύσει απόσταση 50 km από την επιφάνεια του αστρονομικού αντικειμένου, ενώ στο κάτω μέρος βλέπουμε τις αντίστοιχες ταχύτητες διαφυγής.
(*) Ως ταχύτητα διαφυγής υδ ορίζεται η ελάχιστη ταχύτητα με την οποία πρέπει να εκτοξευθεί ένα σώμα από την επιφάνεια του πλανήτη, έτσι ώστε το σώμα να διαφύγει από το πεδίο βαρύτητας του πλανήτη.
Υποθέτοντας ότι ο πλανήτης έχει μάζα Μ και ακτίνα R (και δεν διαθέτει ατμόσφαιρα), εύκολα αποδεικνύεται εφαρμόζοντας την αρχή διατήρησης της ενέργειας ότι:
